събота, 13 септември 2008 г.

За Доновците...


Да си влюбен..Да погледнеш до себе си как се е сгушило нещо топло и крехко , да усетиш допира от ароматната му кожа..да затвориш очи и да го притеглиш към себе си…Искаш ли го? Чакай…Ти, Дон Хуан ли си…или Дон Жуан, имаш ли право на това , което ти описвам??…

Ха, всъщност май не трябва да си Дон Жуан..за да искаш да ме имаш..Трябват ти сърце и дързост..и може би малко повече отговорност към другите и към мен в частност..

А..и не искам да си играем на котка и мишка..Не си ми първи , но надявам си да си единствен и истински..Защото не просто ще ме имаш за няколко лунни вечери по плажа..нито за разходка с лодка..на езерото Ариана..Няма да ме имаш измежду пиянските мигове наслада, през които ми говориш за страстта си към…барабаните или …моторите..Няма да ме имаш и от суета, нито пък защото си въобразяваш, че си ми най-добрият приятел и това ти дава право да се разполагаш с живота ми…Няма да ме имаш в минути , които си отделил за разтуха, или пък да ме имаш , защото няма какво да правиш друго…Не , ти не си Дон Жуан , нямаш и неговите привилегии…

За да ме имаш..трябва да забравиш за себе си , тъй както ще забравя и аз..Ще имаме повече лунни вечери , много разходки по плажа , с лодка , с кораб , с метла…Ще ме имаш във всички твои пиянски мигове..и то без да си пил и капка алкохол..просто ще си опиянен от докосванията, от близостта , от нежността ..от красотата на движениятата ти по тялотото ми…И изобщо няма да ти остава време да говориш за страстта си ..защото просто тя ще е в ръцете ти и само ще и се наслаждаваш..А може да ми бъдеш приятел..стига да ти стиска да ми казваш винаги истината..без да измисляш друга , която по-лесно да се понася…и да ти понася..С мен ще забравиш какво е суета , защото вместо да искаш да бъдеш красив ,ще боготвориш друга красота..моята ..Време за разтуха , едва ли ще имаш..колкото и да е трудно да го приемеш..ако бъдеш с мен ..винаги ще си уморен..

Но теб това едва ли те плаши…И не го приемай като условия ..То така ще стане , аз просто мога да рисувам съдбата си , а ти да се наслаждаваш на картините..Няма да те затворя в тях, мили мой..Заедно ще творим , ти ще си моето вдъхновение , аз - твое изкушение и така до безкрай..

А , ти Дон Жуане, който ме дебнеш на всеки ъгъл..не ме учи на любов , не е нещо , в което само ти се справяш ..Но знам и едно друго изкуство, което за теб винаги ще остане пълна загадка..и неговото име е ..Постоянство..Е, понякога носи и други имена..Наричат го Грижа, Мисъл , Доверие..и трае малко повече от три секунди ..удоволствие….

Сега..бягай да изпълняваш дълга си ..

Няма коментари: